Oh give it a rest, I could persuade you

#np the 1975 - girls

Czekałam chwilę na deszcz, bo chciałam w końcu ubrać tę genialną kurtkę, ale jak już zaczęło padać, to na dworze zaczął się jakiś armagedon, łącznie z tym, że przez chwilę o moje szyby uderzał grad. Szczęście w nieszczęściu, miałam w tym tygodniu rekolekcje, więc czas zleciał dodatkowo szybciej i zanim się obejrzałam, była 11:00, a ja siedziałam w domu i piłam bananowo-truskawkowo-borówkowe smoothie i oglądałam Ukrytą Prawdę, czyli mój ulubiony zabijacz czasu. Uczyłam się też sumiennie do kartkówki z historii, której i tak nie było. Podsumowując: mogłam lepiej wykorzystać czas, a tego nie zrobiłam i nawet nie mam żalu do siebie. Przez ostatni czas dostałam masę pozytywnych wiadomości, co naprawdę mnie motywuje i nie są to puste słowa, bo za każdym razem, gdy ktoś mi pisze, że odwalam świetną robotę z blogiem, to czuję się co najmniej jakbym wygrała oscara. Chociaż sama znam swoje możliwości i wiem, kiedy robię coś dobrze, a kiedy tylko udaję, że jestem zadowolona z siebie, to myślę, że takie naprawdę mocne posty jeszcze przede mną. Nad tymi outfitowymi zbytnio się nie trudzę, co chyba zauważyliście (a przynajmniej ja w malejącej liczbie obserwatorów fuk u btw), bo piszę je dzień wcześniej i są to zwykle jakieś luźne przemyślenia z całego tygodnia zebrane w nieskładną całość. Serio zaczęłam nad tym myśleć, gdy ktoś na asku napisał, że poziom moich notek się obniżył, a czyta bloga już jakiś czas. Nie wiem, co z tym zrobić. Mało mam czasu na tworzenie czegoś dobrego od początku do końca, a też nie chcę się mijać z celem, co moim zdaniem jest pisanie notki o jednym i wstawianie zupełnie wyrwanych z kontekstu zdjęć. Nie umiałabym pozostawić outfitu bez jakichkolwiek słów (nawet jeśli kompletnie się z nim nie wiążą), ale też nie widzę sensu zagłębiania się w jakieś wymuszone przemyślenia po tygodniu szkoły, gdzie praktycznie powtarzam tylko rutynowe czynności. Ale w porządku, w wakacje obiecuję się naprawdę przyłożyć. Już prawie zapomniałam, jak to mieć tyle wolnego i niespożytkowanego czasu.

I've been waiting for a rainy weather like this since forever so I could finally wear my Ragged Priest anorak. It's absolutely eye-catching and if not the storm outside, more people would stop on the other side of street to see who's walking there like a real badass. And I actually was a badass mermaid with that 90s spark. Although I suck at matching colors since my whole life revolves around black but it was a nice change.

“Black is modest and arrogant at the same time. Black is lazy and easy - but mysterious. But above all black says this: "I don’t bother you - don’t bother me".” - Yohji Yamamoto

I got to this point when I should really focus on school because feel like falling down, everything's screwed up and I don't know how to fix it. For such a long time I thought it's all ok but now I see how bad things used to be and I tried real hard to see only postive aspects. No need to worry, I always get my shit together at the end, what I want you to know - from now on - school > blog. New posts will come every Friday just like it used to be but don't say something like "wow she used to make more sense", I still do but I'm to busy and exhausted to prove it. Wait for my vacay, only 3 months left.

| pants - h&m | backpack - ebay | shirt - sh | socks - tesco | anorak - the ragged priest | creepers - ebay |