happy #ValfreHalloween

#np 『rockleetist 』 Can't I Even Dream?

Wesołego Halloween! Przyznam szczerze, że już miesiąc temu sprawdzałam, w jaki dzień wypada halloween i jak to rozplanować w czasie, a gdy zorientowałam się, że jest to piątek, dear Lord, czy to może być dzieło przypadku? Z pewnością nie, raczej dzieło zwykłej cykliczności, a jednak nie mogło być już lepiej dopasowane do mojego grafiku. Od tego momentu zaczęłam intensywnie myśleć, co można w takim dniu napisać na blogu, oprócz sztampowych postów typu: kopiowanie z google jakiś podstawowych informacji, żeby zabłysnąć swoją multikulturową wiedzą albo potoku słów, jak to bardzo amerykanizujemy Polskę i właściwie to już tydzień przed świętem zmarłym powinniśmy szorować groby i płakać nad marnością życia. Dla mnie halloween ma takie znaczenie, że mogę wyjść na ulicę w kokardkach z gałką oczną i wydaje się to w ten jeden dzień w roku społecznie akceptowane. Jeśli gustujesz w dziwacznych akcesoriach lub po prostu ubierasz dzień w dzień czerń, zaczynasz mimowolnie lubić 31 października. 

Wiecie lub nie, jestem samozwańczą giveaway whore, codziennie wynajduję różne konkursy i czasem myśle, że moje życie przypomina stereotypową amerykańską panią domu, której świat kręci się wokół wycinania kuponów z gazety, ale tak - zdarza mi sie zapisywać daty poszczególnych rozdań, aby niczego nie przeoczyć. I wlasnie jakieś 2 tygodnie temu dowiedziałam się o konkursie organizowanym przez Valfre, ilustratorkę, ktorej prace pokazywałam na blogu. Tu nawet nie chodzi o nagrodę i mowię to wszystkim, którzy mnie słuchają, liczy się sama możliwośc bycia jedną z jej dziewczyn, bo o to wlasnie chodziło. Wygrywa najlepsze przebranie. Uważam, że są o wiele lepsi ode mnie (cóż można wyczarować z 97% czarnej garderoby, gdy rysunki valfre to ekspozja kolorów), ale i tak wypadam nienajgorzej 

Nie lubię nazywać robieniem zdjęć na bloga sesjami, bo wydaje mi się, że to słowo zbyt wyniosłe, ale tym razem zanim cokolwiek przygotowałam z panią fotograf, make up i doczepianie sztucznych rzęs (o zgrozo) zajęły więcej czasu niż przewidziałam, na dworze zrobiło się ciemno i tyle było dobrego światło. Niektórym zdjęciom dodało to klimatu, inne wyglądają okropnie, ale powtarzanie tego całego procesu w inny dzień byłoby ponad moje siły i tak już nadwyrężone przez nieludzkie pozy, jakie przybierają Valfre Gals. Niemniej jednak, zapraszam na dzisiejsze zdjęcia: